Fundamentalne prawdy Zborów Bożych we Francji
Edward Czajko
Początek ruchu zielonoświątkowego we Francji przypada na wczesne lata dwudzieste i jest związany z takimi postaciami jak:
Héléne Biolley, Douglas Scott, Pierre Nicolle. Francja jest również kolebką przebudzenia zielonoświątkowego wśród Cyganów
(początek: lata pięćdziesiąte). Głównym przywódcą cygańskiego ruchu zielonoświątkowego jest nadal Clement Le Cossec.
Zbory Boże we Francji (fr. Assemblées de Dieu) mają 724 zbory i 400 pastorów. Wielu pastorów obsługuje, często przy pomocy
asystentów-probatorów, więcej niż jeden zbór lokalny.
Liczba zielonoświątkowców we Francji - Zbory Boże wraz ze współwyznawcami - Cyganami i mniejszymi grupami - wynosi obecnie
150 tysięcy. Francuscy zielonoświątkowcy utrzymują kilkudziesięciu misjonarzy Ewangelii w kilkunastu krajach frankońskich.
A oto fundamentalne prawdy Zborów Bożych we Francji:
- Pismo Święte stanowi Słowo natchnione przez Boga; jest to nieomylna reguła wiary i postępowania Zboru w ogóle i każdego
chrześcijanina indywidualnie. 2Tym 3,15-16; 2P 1,21.
- Jedność i jedyność prawdziwego, żyjącego Boga, który samoistnie istnieje od wieków: "Ja Jestem", który objawił się jako
jeden w trzech osobach (5Moj 6,4; Mt 28,19; Mk 12,29; J 8,58).
- Upadek człowieka, który został stworzony jako czysty i niewinny, ale upadł w grzech samowolnie przekraczając prawo Boże
(1Moj 1,26-31; 3,17; Rz 5,12-21).
- Zbawienie w Jezusie Chrystusie, który zmarł za nasze grzechy, został pogrzebany i powstał z martwych. Odkupienie zostało
uzyskane przez Jego krew (Rz 1,8-15; 1Kor 15,3-4; Tt 2,11; 3,5-7).
- Chrzest przez zanurzenie, ustanowiony dla tych, którzy przeszli przez opamiętanie i którzy przyjęli Jezusa Chrystusa jako
Pana i Zbawiciela (Mt 28,19; Mk 16,16; Dz 10,17-48).
- Chrzest w Duchu Świętym, którego znakiem początkowym jest mówienie innymi językami (Dz 2,4-6; 10,44-46; 19,6).
- Dary Ducha Świętego i różnorodne posługi według Nowego Testamentu (Ef 4,11-12; 1Kor 12)
- Świętość życia (myśli, słów, postępowania), w posłuszeństwie wobec Bożego przykazania "Świętymi bądźcie" (1P 1,15-16; 1Tes
5,23; Hbr 12,14,1; J 2,6).
- Boże uzdrowienie, tzn. uwolnienie od choroby uzyskane przez ofiarę Jezusa na Golgocie (Iz 53,4-5; Mt 8,16-17; Mk 16,18; Jk
5,14).
- Wieczerza święta albo komunia, pod dwiema postaciami ustanowiona dla wszystkich wierzących, aż do powrotu Pana (Łk
22,14-20; 1Kor 11,23-25).
- Drugie premilenarne przyjście Pana Jezusa Chrystusa, błogosławiona nadzieja oczekiwana przez wszystkich wierzących (1Kor
15,20-24; 15,51-57; 1Tes 4,13-17; Obj 20,4-5; 1Kor 15,20-24).
- Wieczne potępienie dla tych, którzy nie zostali zapisani w Księdze Życia (Mt 25,46; Obj 20,11-15).
Uznajemy całą Biblię jako słowo natchnione przez Boga, trwamy w ewangelicznej wierze odcinając się od modernizmu, wyższej
krytyki, nowej teologii i od wszystkiego co zmierza do podważenia wiary opartej na Jezusie z Nazaretu, Synu Bożym. Potępiamy
wszelką ekstrawagancję i wszelki fanatyzm pod jakąkolwiek postacią i zwiastujemy pełną ewangelię w jej prostocie, jej wiecznej
mocy, oraz pokładamy całkowitą ufność we wszystkie wypowiedzi Pisma.
Edward Czajko
Literatura:
- Podane wyżej zasady wiary znajdują się w każdym numerze: "Pentecôte. La Revue de l'Evangile Intégral". Podstawą przekadu
był tekst z: Nr 3, Mars 1997 (s. 26).
- Daniel Hébert - France, w: "World Pentecost", Nr 53, 1997.
- George R. Stotts - "Le Pentecôtisme au pays de Voltaire" (1981).
| |
|
