Zasiadać po prawicy Bożej
Leszek Jańczuk
Podczas tworzenia, Bóg obdarzył wszystkie stworzone przez się istoty wolnością decyzji (dotyczy to istot świadomych). Jedną
z takich istot był Szatan, który początkowo zaliczał się do najznamienitszych istot anielskich. Mieszkał wówczas w Raju - czyli
trzecim niebie - a wielu spośród mieszkających z nim aniołów spoglądało nań z zazdrością i podziwiało go (Ez 31,6-9). Ów podziw
sprawił zgubny skutek (31,10). Spowodował, iż Szatan zaczął spoglądać na miejsca wyżej odeń położone. Spojrzał na rozpostarty
ponad wszystkimi niebiosami tron Boży i zauważył, iż jest na nim wolne, przeznaczone komuś miejsce. Domyślał się, iż zasiądzie
tam ktoś w przyszłości. Raz rozbudzona ambicja i duma własna kazały mu pożądać tego miejsca dla siebie. Postanowił też
zlekceważyć właściwą metodę - drogę pokory, za pomocą której miejsce to należało zdobywać. Chęć obejścia Bożego prawa sprawiła,
iż w jego sercu zrodziła się niegodziwość (Ez 28,15), z tą chwilą narodzić się musiał Antychryst (J 8,44). Pojawiło się coś,
czego nie stworzył Bóg, coś czego On nie zaoferował światu. I już nie można się było cofnąć. W tym czasie Szatan zbuntował i
pociągnął za sobą jedną trzecią aniołów.
Zbuntowany Szatan wzbił się w górę, aby zasiąść na najwyższym miejscu (Iz 14, 13-14). Został jednak pokonany, a towarzyszący
mu Antychryst zabity i strącony do Otchłani (Iz 14,15). Został następnie pozbawiony swego dostojeństwa (Ez 28,15-16) i odebrano
mu dostęp do Raju, ale do czasu siódmej trąby będzie jeszcze przebywał w Niebie* (dokładniej w drugim niebie). Nadal posiada
niezakłócony dostęp do Ziemi i aż do chwili Chrystusowego zwycięstwa na Golgocie miał władzę nad śmiercią (Hbr 2,14).
Zupełnie inną drogę postępowania wybrał Chrystus, drogę pokory i posłuszeństwa względem swego Ojca. Toteż został uczczony i
otrzymał najwyższy zaszczyt, jaki tylko mógł uzyskać, zasiadł po prawicy swego Ojca (Mk 16,19). W ten sposób został we
wszystkim z Nim zrównany. Również naśladowcy Chrystusa, jeżeli będą kroczyć wytyczoną przezeń drogą pokory i posłuszeństwa
dostąpią tego zaszczytu, którego nie zdołał osiągnąć najznamienitszy wśród aniołów (Obj 3,21).
Leszek Jańczuk
* Obj 12,7-8; zob. 1Krl 22,19-22; Jb 1,6-12; 2,1-7; Ef 6,12.
